توسعه فردی

کودکان و نوجوانان امروزه در دنیایی بزرگ می شوند که به طور فزاینده ای در رقابت هستند و مقایسه خواهند شد. درک این موضوع بسیار آسان است که کسانی که موفقیت و خوشبختی کسب کرده اند به طور حتم قوی و باهوش بوده اند. در این مقاله به راه های تقویت شجاعت در کودکان میپردازیم.

حقیقت این است که هیچ یک از ما با ژن موفقیت یا خوشبختی متولد نشده ایم. موارد بسیاری وجود دارد که منجر به موفقیت و خوشبختی می شود اما یکی از قدرتمندترین آن ها شجاعت است.

در پشت همه موفقیت ها ؛ شکست ها و تغییرات غیر منتظره ای وجود دارند. بدون استثنا این قضیه برای شجاعت نیز صدق می کند.
مجبور کردن کودک به روبرو شدن با عامل ترس آور به نتیجه خوبی نمی‌انجامد.

مطمئناً شما هم نمی‌خواهید او را مجبور به این کار کنید بلکه می‌خواهید شرایطی فراهم کنید که کودک احساس کند که می‌تواند بر موقعیت ترسناک تسلط داشته باشد. بهترین راه برای رسیدن به این هدف این است که با کودک همراه شوید.

راه های تقویت شجاعت در کودکان

کودکان را تشویق کنید شجاع باشند

از تشویق و ترغیب غفلت نکنید. به کودک بگویید که می‌تواند شجاع باشد، چرا که او چیزی از شخصیت‌های شجاعی که می‌شناسد کم ندارد.

برای او از شخصیت‌های شجاع مورد علاقه‌اش مانند شخصیت‌های کتاب ها، کارتون ها و فیلم ها به عنوان نمونه‌های شجاعت مثال بزنید (البته شخصیت هایی که با فرهنگ و سبک زندگی ما سازگار باشند)، این به معنای مقایسه کردن نیست.

شما فقط به کودک می‌گویید که قهرمان‌ها شجاعند چون با ترس هایشان روبرو می‌شوند و او هم می‌تواند یک قهرمان باشد. البته نباید طوری رفتار کنید که کودک احساس کند می‌خواهید او را تحت فشار بگذارید. اگر این کار با ظرافت انجام شود، کودک از آن استقبال می‌کند.

همچنین در طی مدتی که کودک با ترس خود روبرو می‌شود عباراتی مانند “تو خیلی شجاعی”، “می‌دونستم که از پَسِش برمی آی”، “من به این همه شجاعت از جانب تو افتخار می‌کنم” را به او بگویید. می‌توانید از سایر پاداش ها نیز استفاده کنید.

او را مجبور به شجاعت نکنید

ترس کودک از نگاه شما افراطی یا غیر منطقی است اما از دید خود او کاملاً به جا و درست است. بنابراین مجبور کردن او به انجام کاری که از آن می ترسد مثلاً قرار دادن او در یک اتاق تاریک، می تواند موجب وارد شدن صدمات روانی بیشتر به او بشود.

از ترس تا عمل

برای تقویت شجاعت کودکانتان به فرزندتان یاد بدهید که حتی پس از پذیرفتن چیزهایی که از رویارویی با آنها می‌ترسد، ممکن است بازهم حس ناتوانی‌ به سراغش بیاید.اما شهامت واقعی مهارتی ذهنی است نه احساسی. به عبارتی لازم است با مشاهده و تفکر، بر تکانه‌های احساسی خود غلبه کند. البته گفتنش آسان است.